ในสาขาอาชีพที่มีความสำคัญอย่างงานด้านการผลิตพลังงาน การฝึกอบรมผู้ปฏิบัติงานแบบดั้งเดิมส่วนใหญ่มักอยู่ในรูปแบบของการเรียนในห้องเรียน โดยอาศัยคู่มือและแผนภาพในการประกอบการสอน แม้ว่าวิธีการนี้จะมีประสิทธิภาพในบางด้าน แต่ก็ยังมีข้อจำกัดที่สำคัญหลายประการ

โรงไฟฟ้ามีสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนและต้องการการปฏิบัติงานอย่างต่อเนื่อง ความปลอดภัยจึงเป็นเรื่องที่ไม่อาจมองข้ามได้ การฝึกอบรมในห้องเรียนแม้จะสามารถให้ความรู้เบื้องต้น แต่ไม่สามารถจำลองสถานการณ์จริงที่เกิดขึ้นในโรงไฟฟ้าได้ทั้งหมด ผู้เรียนไม่สามารถเข้าถึงพื้นที่จริงหรือสัมผัสกับอุปกรณ์ที่ใช้งานจริงได้ ทำให้การเรียนรู้มีข้อจำกัดในเรื่องของประสบการณ์จริง โดยเฉพาะพื้นที่ที่มีความละเอียดอ่อนหรือเข้าถึงได้ยาก

การฝึกอบรมแบบดั้งเดิมยังมีข้อจำกัดในการเตรียมความพร้อมให้กับผู้ปฏิบัติงานในการรับมือกับสถานการณ์ที่ไม่แน่นอน ซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้บ่อยในการทำงานจริงในโรงไฟฟ้า สิ่งนี้อาจก่อให้เกิดความเสี่ยงทั้งในด้านความปลอดภัยและประสิทธิภาพในการดำเนินงานที่ลดลง

• ข้อจำกัดในการเข้าถึงพื้นที่จริง: การฝึกอบรมในห้องเรียนไม่สามารถให้ผู้เรียนเข้าไปสัมผัสกับสถานที่ทำงานจริงหรือใช้อุปกรณ์จริงได้ การขาดประสบการณ์ในสถานที่จริงทำให้ผู้ปฏิบัติงานไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนของโรงไฟฟ้า
• ความไม่แน่นอนในการปฏิบัติงาน: ผู้ปฏิบัติงานไม่ได้รับการฝึกฝนในสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด เช่น การจัดการกับเครื่องจักรที่ขัดข้องหรือเหตุฉุกเฉิน ทำให้เกิดความเสี่ยงในการปฏิบัติงาน
• ความเข้มงวดด้านความปลอดภัย: โรงไฟฟ้ามีข้อกำหนดด้านความปลอดภัยที่เข้มงวด การเรียนรู้ในห้องเรียนไม่สามารถให้ความรู้ที่จำเป็นต่อการปฏิบัติงานในสถานที่จริงได้อย่างเต็มที่
• การทดสอบที่ไม่สมจริง: การทดสอบความรู้และทักษะของผู้ปฏิบัติงานมักอยู่ในรูปแบบของการตอบคำถามในกระดาษ ซึ่งไม่สามารถประเมินความสามารถในการปฏิบัติงานจริงได้อย่างแม่นยำ ผู้ปฏิบัติงานอาจสามารถตอบคำถามทฤษฎีได้ดี แต่เมื่อเจอสถานการณ์จริงอาจไม่สามารถนำความรู้นั้นมาใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ